GEVOEL VOOR TRADITIE BEKROOND

Erik en Ineke Somsen wonen in 'Boerderij van het jaar 2000'

samengesteld door Erik Somsen [701]

 

Verscholen tussen hoog opgaand eikenhout ligt schuin tegenover kasteel Maarsbergen boerderij 'De Cruijvoort'. De geschilderde luiken met rood, geel en groen, vallen vanaf de weg onmiddellijk op. Het is alsof de hallehuisboerderij met het grote dak met oud-Hollandse pannen en wolfseinden en de lage zijgevels, het oude bakhuis en de met een beukenhaag omzoomde boerenhof, weet heeft van de prijs. Statig ligt ze te glanzen in de zon, als een voorname oude dame, zich bewust dat ze een essentieel onderdeel is van het Hollands cultuurlandschap en ons cultureel erfgoed.

Sinds 1982 wordt de historische boerderij bewoond door Erik [701] en Ineke [702] Somsen-Brouwer en hun drie kinderen Arjan [710], Lianne [711] en Hester [712]. De 17e eeuwse boerderij is een rijksmonument en ontving dit jaar het predikaat 'Boerderij van het jaar 2000'.

 

Boerderij van het jaar 2000


De prijs voor de 'Boerderij van het jaar' wordt jaarlijks uitgereikt door de Boer-derijenstichting Utrecht. Dit jaar voor het eerst aan een boerderij waar het agrarisch bedrijf niet meer wordt uitgeoefend. Boerderij 'De Cruijvoort' viel deze eer te beurt omdat zij een voorbeeldfunctie vervult in het streven naar het behoud van de meest karakteristieke verschijningsvorm. Op 24 juni heeft Mr D.H. de Kok, lid van Gedeputeerde Staten van de Provincie Utrecht en onder meer belast met het cultureel erfgoed, de oorkonde overhandigd aan Erik en Ineke Somsen. Daarna metselde hij een gedenksteen in de hoek van de boerderij.

 

De boerderij 'De Cruijvoort' maakt deel

uit van de historische buitenplaats Maarsbergen en is in 1998 aangewezen als rijksmonument. In oude documenten uit 1716 wordt al gewag gemaakt van 'De Cruijvoort', maar bepaalde delen van de boerderij zijn nog ouder en stammen zelfs uit de zeventiende eeuw. In 1889 werd de boerderij ingrijpend verbouwd tot de huidige verschijningsvorm door de  toenmalige landgoedeigenaar jonkheer K.A. Godin de Beaufort. Tot 1982 was de boerderij een gemengd agrarisch bedrijf. Daarna kreeg deze een woonbestemming, waarin de traditie van het oorspronkelijke boerenbedrijf terug te vinden is.

 

Een droom werd werkelijkheid

Voor Erik en Ineke Somsen is 'De Cruijvoort' een droom die werkelijkheid is geworden. Beiden zijn opgegroeid op de boerderij. Erik op boerderij 'De Snieder' in Lintelo, (SOG foto 77 pag. 115), Ineke in Groningen. Toen de mogelijkheid zich voordeed de boerderij in erfpacht te krijgen was de beslissing  snel genomen. 'De Cruijvoort' maakt deel uit van het landgoed Maarsbergen. Iets dat nog te zien is aan de kleuren van de luiken.

De oud-christelijke symbolieken die achter de kleur rood steken zijn liefde, lijden en offer. Geel staat voor geloof, luister en glorie. Groen staat symbool voor hoop, nederigheid en beschouwing.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Boerderij 'De Cruijvoort' te Maarsbergen

 

Zwart symboliseert onwrikbaarheid en doorzettingsvermogen.

 

Restauratie

Al deze symbolen zijn Ineke en Erik tijdens en na

de jarenlange restauratie tegengekomen.

Maar dat ging niet vanzelf. Erik: 'De boerderij was sterk verwaarloosd. De eerste jaren moesten we veel slopen en puin ruimen, neuzen in oude beschrijvingen hoe het ooit geweest was en vervolgens weer opbouwen en restaureren in traditioneel ambachtelijke stijl. Deel voor deel. Nu eens namen we de oude woonkamer onder handen waar we de grote open schouw restaureerden, dan weer namen we de vergane strodokken onder het oud-Hollandse pannendak onder handen. Vervolgens restaureerden we de oude varkensschuur en het bakhuis waar de dichtgemetselde originele bakoven weer te voorschijn kwam.'

Ook het erf werd grondig aangepakt. Zijn vrouw Ineke ontfermde zich vooral over de totaal verwaarloosde hof, die weer is omgetoverd in een traditionele boerenhof omzoomd door een beukenhaag. Hierbinnen bevindt zich onder meer het


siergedeelte met een vierkant met vier buxusperken die de windstreken en de seizoenen symboliseren. Rond het weiland kwam weer een houtwal en er werd een kikkerpoel aangelegd.

Niet alle gebouwen moesten worden afgebroken, integendeel. De monumentale boerderij met zijn typische bijgebouwen als bakhuis, zaadberg met rieten kap, varkensschuur en wagenloods zijn goed bewaard gebleven. Het interieur kent nog diverse zeventiende eeuwse elementen, onder meer de eikenhouten ankerbalkgebinten, de halfronde ovenbogen die in de schouw nog zichtbaar zijn, de overwelfde kaaskelder met pekelbakken. Onder de vloer zitten ook nog de originele estrikken ( antieke, ongeglazuurde plavuizen).

De achtergevel heeft nog zijn traditionele indeling met grote baanderdeur naar de deel, mestdeuren en een zolderluik voor het hooi dat van de hooiwagens op de balken moest. Hoewel volgend jaar nog de restauratie van de zaadberg op het programma staat heeft de familie Somsen het leeuwendeel van de restauratie er op zitten.

 

Een manier van leven

'In het bakhuis bakken we regelmatig brood in de oude houtgestookte bakoven, zoals vorig jaar op de 'Open Monumentendag'. Dan staan Ineke en ik  in traditionele boerenklederdracht uit deze streek brood te bakken en het publiek vindt het prachtig'. 'De Cruijvoort' is altijd een landgoedboerderij geweest en ons streven is om haar er weer net zo uit te laten zien als aan het eind van de negentiende eeuw.

Niet alleen voor wat betreft het uiterlijk van de boerderij, maar ook de inrichting van het erf er omheen. 'Sober, maar met stijl, overeenkomstig de oude tradities van het boerenerf', legt Ineke uit.

Voor het huis 'de hof' met moestuin, kruidentuin en boomgaard en de siertuin met strak geschoren buxushaagjes met daarbinnen fraai bloeiende rozen en allerhande boerenbloemen als dahlia’s , phloxen en begonia’s. Naast en achter de boerderij liggen drie weilandjes voor de schapen, het paard en de pony's. Op het erf scharrelen ook nog een 25 boerenkrielen rond. En natuurlijk een hond en een kat.

Een dagelijkse leuke zorg voor de familie Somsen en een goede manier om te ontspannen van het dagelijkse drukke werk.

 Voor Erik die zijn brood verdient als manager landgoedbeheer en grondzaken bij ARCADIS en directeur Fagoed, beleggingsfonds in agrarisch onroerend goed en voor Ineke, die godsdienstlerares is op vier basisscholen.

Maar ook voor de kinderen Arjan (22 jr.), de oudste zoon, die voor landschapsarchitect studeert aan de Wageningse Universiteit


en voor Lianne (21 jr.), de oudste dochter, die studeert voor lerares basisonderwijs in Utrecht en voor Hester (16 jr.) de jongste, die in haar laatste jaar van de middelbare school zit. Voor het hele gezin geldt dat wonen op 'De Cruijvoort' een manier van leven is geworden.

 

Zompig moerasland

De naam Somsen en Maarsbergen verwijzen beiden naar een oorspronkelijk moerassige woonplaats. De familienaam Somsen is afgeleid van het oud Nederlandse woord 'somp', wat 'moerasland' betekent. Maarsbergen is afgeleid van 'Meers berg' dat 'moeras bij de berg' betekent.

Maarsbergen ligt op de overgang van de stuwwal van de Utrechtse heuvelrug en de lager gelegen Gelderse Vallei. Vroeger was dit een laag en drassig gebied met zompige moerasland. In dat zompige moeras lag ten noorden van kasteel Maarsbergen een doorwaadbare plaats of 'voorde' waar vervoer met een 'crude' of 'cruijdewagen' (handkar of duwkar) mogelijk was. Op deze plek ligt boerderij 'De Cruijvoort'. Toeval of niet: Somsen, de moerasman, wonend op 'De Cruijvoort', een doorwaadbare plaats door het moeras bij de berg in Maarsbergen.                                                        ¦

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Familie E. Somsen voor hun huis.

l-r: Lianne [711], Hester [712], Arjan [710], Ineke Somsen-Brouwer [702], Erik Somsen [701]

 

 

Bron: o.a. De Regionale bladen