| AALTEN - Voor de
Amerikaanse Cheryl is de bijeenkomst ‘a pelgrimage,
als een manier om een opmerkelijke familie te bedanken
voor een prachtige erfenis.’ Ook haar landgenoot
Stephen uit de staat Washington zal het bexoek aan Aalten
zijn verdere leven dicht bij staan. Van de ruim 450
gasten was hij het die ‘Somsen Lindeboom’ bij
het Jakipshuis in de buurtschap IJzerlo mocht planten.
Dat gebeurde bij de boerderij aan de Rengelinkweg,
vanwaar in 1851 zijn over-overgrootvader Hendrik Jan
Somsen richting de Verenigde Staten vertrok.
Het planten van de boom en de onthulling van de plaquette
waren hoogtepunten tijdens de tweedaagse Somsen
Reunion - World Wide. Van heinde en verre waren de
Somsens naar Aalten gekomen. Vrijdag kwamen op Schiphol
meer dan 100 familieleden aan uit Amerika, het land waar
anderhalve eeuw geleden de eerste Somsen emigreerde:
Aaltjen Somsen, de zus van Hendrik Jan, die in 1847 de
grote oversteek waagde naar Sheboygan in Wisconsin.
De eerste bijeenkomst vond zaterdag plaats in Erve Kots
in Lievelde, waar Nederlanders zich mengden met Duitsers,
Canadezen, Portugezen, Amerikanen en anderen met
Somsenbloed in hun aderen uit diverse andere landen.
Gisteren vond het ‘officiële’ gedeelte van de
feestelijke herdenknigsbijeenkomst plaats. Maar
anderhalve dag later hadden de meeste Somsen elkaar nog
niet ontmoet. ‘I’m a salesman. I sell
trucks.’ ‘Oh, so you bring in the money?’,
vroeg een Somsen uit Zierikzee in z’n beste Engels.
De ontmoeting bij het Joapikshuus werd voorafgegaan door
een ontmoeting in de Aaltense Sint Helenakerk.
‘Zouden Geert en Mechtelt Somsen uit IJzerlo, toen
zij in 1689 in deze kerk trouwden, zich ooit hebben
kunnen voorstellen dat ruim 300 jaar later nazaten
moeiteloos hun vertrouwde dorpskerk met zovelen zouden
vullen? Vast niet’, sprak Theo Somsen van de
reüniecommissie vanaf de kansel.
De voorbereidingen voor de reünie begonnen in juni vorig
jaar. De commissie kon daarbij dankbaar gebruik maken van
het werk van D.J. Somsen uit Eibergen en S.
Somsen-Overduin uit Soest. Het tweetal was in 1954
begonnen om het netwerk van de Somsens uit te pluizen en
in kaart te brengen. Zo’n 35 jaar later werd het
‘estafette-stokje’ overgenomen, wat
uiteindelijk eindigde in het ruim 300 pagina’s
tellende boek ‘Somsen Omnes Generation’
en een videoproduktie. Overigens zijn Aaltje Somsen en
haar man Dirk Jan Rikkers door de genealogen overzee
nooit teruggevonden. Gezien hun vertrekdatum 14 augustus
1847 bestaat de kans dat ze om het leven zijn gekomen
tijdens de overtocht bij de brand op het schip Phoenix op
20 november van dat jaar.
De videocamera’s snorden en fototoestellen klikten
onophoudelijk tijdens het feestje bij het Japikshuis. De
huidige eigenaar van de boerderij, Johan Veerbeek, werd
door de gehele familie bevorderd tot bewaarder en
onderhouder van de lindeboom. Als blijk van dank kreeg
hij al een fles jenever. ‘Vierkant in de fles, rond
op de tong.’ De buitenlandse Somsens klapten
hartstochtelijk, al was hen niet helemaal duidelijk wat
met dat laatste nou werd bedoeld.
En, zoals iedere reünie waardig, gaan ontmoetingen
gepaard met de nodige emoties en tranen. Zo worden ook
bij Stephen Somsen de ogen wat vochtig als familielid
Theo uitlegt waarom de Amerikaan de boom mag planten.
‘Zijn over-overgrootvader vertrok vanuit hier naar
Amerika. In 1923 stond op deze plek zijn grootvader en in
’62 zijn eigen vader. Stephen was er toen ook bij,
als een jonge knul van 12 jaar. Maar of die traditie
wordt voortgezet weet ik niet, want de zoon van van
Stephen is vandaag gaan zwemmen’, lacht de
organisator, die dit gezien het weer best kan begrijpen.
|
